Robert Vaughan

Robert Vaughan is amateurhistoricus, onderzoeker en modelbouwer van zeilschepen. Door te schrijven hoopt hij anderen iets te leren en zijn enthousiasme voor deze fascinerende hobby over te brengen.

Robert Vaughan is een museumrat die momenteel in Burlington, North Carolina woont, waardoor hij gemakkelijk toegang heeft tot veel van zijn favoriete musea en informatiebronnen over veel onderwerpen. Hij modelleert al sinds zijn jeugd in de jaren ’60 en ’70 met een groot aantal Revell auto’s en vliegtuigen. Zijn eerste houten pogingen waren WWI vliegtuigen, bedekt met stof. Zijn eerste schip was een plastic Piratenschip van Revell en dat zette mijn koers uit naar alles wat met scheepvaart te maken had.

Mijn eerste “serieuze” houten scheepsmodel was een vikingschip in 2000, dat net goed genoeg was dat ik dacht dat ik het de volgende keer beter kon! 3 schepen later ben ik bijna klaar met de Buccaneer van OcCre, wat een geweldige leerervaring is geweest. Het volgende schip is de Rattlesnake kaper, die al een jaar in onderzoek is. Ik ben momenteel alle informatie over de Brig “Niagra” aan het verzamelen voor een mogelijke eerste zelfbouw.

Ik ben onder de indruk en geïnspireerd door het werk van August Crabtree en Harold Hahn. Beiden waren toegewijde en geoefende vakmensen en beiden hebben een nalatenschap van uitmuntendheid achtergelaten. Ze maakten allebei ook aanspraak op de titel die ik voor mezelf koester, “Professionele kleine jongens” We delen allemaal nieuwsgierigheid, enthousiasme en vastberadenheid.

Na vele jaren met pensioen te zijn geweest als trainer van honden voor wetshandhaving en een aantal jaren als fotojournalist voor kranten in Michigan en Ohio, heb ik me gevestigd op een periode waarin ik mijn plezier en voldoening in scheepsmodelbouw nastreef en mijn ervaringen deel door te schrijven, met af en toe een lezing over maritieme geschiedenis en modelleren naar scholen voor een leuke tijd!

Ik merk dat deze cursus me enorm heeft geholpen bij het verwerken van het verlies van mijn lieve vrouw CarolAnn aan een aneurysma. Na 37 jaar huwelijk was mijn verlies moeilijk, maar deze gemeenschap was ondersteunend en troostend.